Reviews S

Sagrado –
Coletânea I Canções (2003)

Sagrado –
Coletânea II Instrumental (2003)

Label: Sonhosesons
Bandsite: http://www.sonhosesons.com.br/
Duur: 55:45 + 54:02
Recensent: JoJo
Waardering:
@ @ @

@ @ @ @ (uit max. 5 JoJo's)

Sagrado, volledige naam Sagrado Coração Da Terra, is een Braziliaanse symfoband die al een jaar of twintig meedraait onder de bezielende leiding van multi-instrumentalist, componist en arrangeur Marcus Viana. Hoewel de band in Zuid-Amerika behoorlijk populair is en Viana een zeer bezig baasje is met een lang curriculum vitae dat zich uitstrekt van musical tot muziek bij films en documentaires, heeft de band op het Europese continent niet of nauwelijks voet aan de grond gekregen. En dit terwijl er toch zes studioalbums zijn vervaardigd en de muziek zeer de moeite waard is. Object van deze review zijn de twee in 2003 verschenen verzamelalbums met een bloemlezing (‘coletânea’) uit alle studiowerken. Deel I richt zich op de vocale werken; ‘Canções’ betekent in het Portugees zoiets als ‘liedjes’. Deel II geeft een overzicht van de instrumentale kant van Sagrado. Iemand deed mij ooit een klacht toekomen over de niet al te beste productie van de studioalbums. Daar is op deze verzamelaars geen sprake meer van. Alle tracks zijn in 2002 in de studio opnieuw door de molen gegaan, met als resultaat een prima sound.
Het voert te ver om de in totaal vijfentwintig tracks te gaan bespreken. Ik beperk mij tot een sfeertekening per verzamelaar waarbij een enkele track zal worden uitgelicht. Het vocale deel I, zang van Viana zelf en een aantal zangeressen, roept bij mij associaties op met (de latere) PFM en Renaissance. Het veelvuldig en virtuoos gebruik van de elektrische viool refereert aan Jerry Goodman. Viana weet mooie, soms melancholische en symfonische melodielijnen neer te zetten zoals in ‘Libertas’, ‘Farol Da Liberdade’ en ‘Pantanal/Raio E Trovão’. In enkele gevallen vind ik de melodielijnen echter té mooi en té ‘middle of the road‘ zoals in ‘Sob en Sol II’ (nooit eerder uitgebracht), ‘Ovniana’, ‘Manhã Dos 33’ en ‘Carinhos Quentes’. De muziek dreigt dan te glad te worden - hoewel er zelfs in die tracks altijd wel van een typisch symforock fragment te genieten valt - en er ligt een wat ik altijd maar noem ‘hoog Eurovisie Songfestival gehalte’ op de loer. Gelukkig onthoudt men zich van Latijns-Amerikaanse ritmes want daar krijg ik spontaan uitslag van. Veel te vrolijk voor een West-Europeaan. Hoewel deze mindere tracks niet overheersen kleuren zij uiteindelijk voor mij de waardering van deel 1 wel.
De instrumentale bloemlezing ‘Coletânea II’ vind ik beduidend beter scoren dan deel I. Sagrado laat hier enerzijds klassieke getinte en complex gearrangeerde symfo horen à la The Enid. Maar ook Steve Hackett doemt zo her en der in mij op. Anderzijds is er sprake van min of meer rustgevende tracks in het idioom waarin bijvoorbeeld Gandalf zich beweegt. Absolute uitschieters vind ik het wervelende ‘Deus Dançarino’, het met prachtig (kerk)orgel getooide ‘Toccatta’, het razende ‘Human Beans’ waarin een waar gevecht tussen viool en gitaar wordt uitgevochten en het tien minuten durende ‘País Dos Sonhos Verdes’ afkomstig van het album ‘Grande Espirito’. In dit epos komen alle emoties voorbij, is de orchestratie warm en is de structuur klassiek. Denken aan ‘Het Land waar de Dromen Groen zijn’ is de enige mogelijkheid. Welbeschouwd staan er geen zwakke tracks op dit deel van de compilatie. Het is zowel compositorisch als muzikaal-technisch genieten.
Gezien de relatieve onbekendheid van Sagrado in combinatie met de redelijk tot goede (deel I) tot uitstekende (deel II) kwaliteit van het gebodene, lijkt mij meer erkenning voor de band terecht. Deze bloemlezing vormt dan ook een interessante kennismaking met Sagrado en geeft een goed overzicht van de sterke maar ook van de minder sterke kanten van deze Brazilianen.
JoJo (06-2006)

Bezetting:
o.a.

Marcus Viana – acoustic and electric violin, piano, violoncello, drums, percussionen
Lincoln Cheb – drums
Ane Karenina Marques – vocals
Auguste Rennó – violin, electric and acoustic guitar
Giacomo Lombardi – synthesizer
Alexandre Lopes – electric and acoustic guitar
Fernando Campos – synthesizer, guitars
Gilberto Diniz – fretless bass

Discografie:
Sagrado (1985)
Flecha (1987)
Farol da Liberdade (1991)
Grande Espirito (1994)
A Leste Do Sol, Oeste Da Lua (2000)
Sacred Heart of Heart (2001)
Coletänea I Canções (2003)
Coletänea II Instrumental (2003)